حتماً مطّلعید که از مدتی قبل، بحث تصویب «طرح حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» در مجلس شورای اسلامی مطرح شده است و گویا نمایندگان محترم، عزم جزمی برای تصویب این طرح دارند. اگرچه برای بنده جای سوال است که؛ چرا پس از گذشت سی و پنج سال از تاسیس جمهوری اسلامی، به تازگی نمایندگان محترم مردم، به فکر تصویب چنین طرحی افتاده اند؟! و سوال دیگرم اینکه؛ چرا در خرداد ماه سال 1390 و در زمان ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد که امام جماعت دانشگاه علوم پزشکی تهران (حجت الاسلام فرزاد فروزش) به دلیل امر به معروف، مورد ضرب و شتم اراذل و اوباش قرار گرفتند (+)، چنین انگیزه ای در نمایندگان مجلس قبلی و مجلس کنونی ایجاد نشد؟! اما چون فریضه مهجور امر به معروف و نهی از منکر به حدّی دارای اهمیت می باشد که امام علی علیه السلام می فرمایند: «و َما أعمالُ البِرِّ کُلُّها وَ الجِهادُ فى سَبیلِ اللّهِ عِندَ الامرِ بِالمَعرُوفِ و َالنَّهىِ عَنِ المُنکَرِ إِلاّ کَنَفثَةٍ فى بَحرٍ لُجِّىٍّ؛ همه کارهاى خوب و جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منکر چون قطره اى است در دریاى عمیق»(1) و امام حسین علیه السلام نیز، هدف از قیام خود را اصلاح جامعه به وسیله امر به معروف و نهی از منکر ذکر کرده: «انى لم اخرج اشرا و لابطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى(ص) ارید ان آمر بالمعروف و انهى عن المنکر»(2)باز هم جای شکر دارد! بگذریم ...
این عکس ها را ببینید لطفاً.
گیلان (+)، تبریز (+)، قم (+)، تهران (+)، شیراز (+)، مشهد (+)، اصفهان (+) و ... .
در مملکتی که ادعای ولایتمداری خیلی از مردم و مسئولینش، فریاد اصول گرایی و دین مداری شان، نعره وااسلاما و امان از رواج بدحجابی شان، گوش فلک را کر کرده است، اولین دختری را که با چادر به روی سکوی قهرمانی رفته و رهبر انقلاب اسلامی ایران به خاطر این اقدام او سجده شکر به جای آورده اند، به همین راحتی از تمام فعالیت های ورزشی محروم می کنند (+) و آب هم از آب تکان نمی خورد!